Arsene, tak myślisz? Posądzać może nie posądzają, ale spychają. Często wręcz z premedytacją. Oczywiście chodzi tu o tych "tchórzliwych" tchórzy. ;D

Świetne . Żal mi tchórza-zwierzaka, bo smród to jego broń, a nie oznaka tchórzostwa. Poza tym, to bardzo pożyteczne zwierzę.Natomiast jeśli chodzi o ludzi...
"Odważni są wielcy dzięki czynom, a tchórze dzięki propagandzie."-Mariusz Sudzik
Pozdrawiam serdecznie :)

Atram, też już jako dziecko się zastanawiałam, dlaczego tchórz jest tchórzem? Ale to tylko w polskim znaczeniu — tchórzem jest. W innych językach nie znalazłam.
Jasne, że smród to jego broń. Tchórz potrafi być bardzo waleczny. Kiedy smród wydalony z gruczołów spod ogona zawiedzie i wroga nie odstraszy, wtedy używa swoich ostrych zębów. Jak na załączonym zdjęciu.

Dziś tchórz to bohater,
Łobuz laury zbiera;
Za dolary Matkę zdradzał -
Taka teraz era.

Emilio, dziękuję za wierszyk. Cóż, czasy są rzeczywiście okropne i raczej się nie zanosi, aby lepsze były. Zła, złych ludzi, a wśród nich i tchórzliwych bohaterów, jest niestety więcej na świecie. Chyba znów musi dojść do jakiejś tragedii na skalę światową, aby na jakiś czas zło ucichło... i było spokojniej.

Zza węgła strzela
Tchórz-człowiek,
Prawdy prosto w oczy
Nigdy ci nie powie.

Walczy z kobietami,
Chowa się za nickiem.
Taki damski bokser
Nie jest przeciwnikiem.

Uśmiałam się, Emilio. Dzięki za fajne wierszyki. Temat w nich ujęłaś znakomicie. Niestety, takie są plotkary... I nie ma na nie bata. Nawet kościelnego. ;D