Sam zamysł twórczy ciekawy, gorzej z jego realizacją, a szczególnie w zapisie. Swojego tytułu utworu nie bierzemy w cudzysłowy. A tutaj oprócz cudzysłowów jest jeszcze kursywa, która jest zupełnie zbędna. Kursywa przecież zastępuje cudzysłowy. W czwartym wersie moim zdaniem Monika jest zbędna, wystarczy, że jest w tytule. Ponadto po Monice jest spacja i wielokropek składający się z pięciu kropek. Spacja jest zbędna, a w wielokropku są tylko trzy kropki. Pierwsze cztery wersy są krótkie, a piąty i szósty długie. Obydwa wersy proponowałbym podzielić na dwie części. Skoro początkowe wersy zaczynają się małymi literami, to zupełnie nieuzasadnione są wielki litery na początku wersów piątego i szóstego.

monika i Monika - czyli dwie jakieś moniki? /Moniki?/

ty /nie Ty?/ jesteś w moim śnie
Moniko... róże czerwone

Dla Ciebie /nie dla ciebie?/ c z k a j ą (??)
bo gdy cię /nie Cię?/ widzę itd., itd.
/nóż się w kieszeni otwiera/

(patrz tekst)

To miniaturka, razem zaledwie 31 zwykłych prostych wyrazów. Dziecko w drugiej klasie podstawówki potrafi te tak strasznie wytarte komunały napisać bezbłędnie.

Żeby pisać dobre wiersze - a nie tylko pierwsze lepsze - trzeba na wyrywki znać nie tylko teorię mowy wiązanej, ale i... podstawy podstaw??