wracają słowa ptaki wędrowne

do gniazd, które w nas były

znów między wielką literą a kropką

siądą zmeczone daleką podróżą

zanim młode skrzydła niepokorne

roztrzepoczą powietrze świeżością

nowych znaczeń nauczą nas znowu

każą chronić usta przed nudą

potem zagnieżdżą się na dobre

rozsiądą się aż piórka im opadną

obrosną tłuszczykiem przed podróżą

w końcu odlecą

a jesienią w naszych rozmowach

- szkoda słów