puk puk

zamknięte

łańcuchem dźwięczy piekło niczyje

już

widać sepię w kawałkach lustra

poplamioną laurkę z okazji

i bez niej list do matki

pisany atramentem głupio zielonym

jakiejś wiosny

traper też pamięta Orlą Perć

z przechyłem na Słowację

od gładkiej podeszwy

i wina

czyja – nikt nie wie

dzwoni

i nie jest to Zygmunt z parafii

ani Unchained Melody w komórce

dzwoni szkło z urokliwą naklejką:

śmietnik otwarty od 6 do 22

klucz u Gospodarza Domu

nawet brailem poinformował o tym

łaskawy pan Uniwersum