`Jest ciebie cała ściana, sklonowanej w dwunastu wersjach poruszających się do taktu, zduplikowanej w prawie niezauważalnych wariantach koloru i kontrastu` 

Jo Nesbo `Pentagram` 

czuję w tym coś ponadnormalnego 

horrorystyczne przeciąganie momentu 

uderzenia w drzewo 

zamiast - trach! - jednym, szybkim ruchem 

wbić się, pęknąć na sto i pół kawałka 

przewlekamy przykrą chwilę, z każdą sekundą 

jesteśmy bogatsi o gram kory, o słój, drzazgę 

lżejsi o kropelkę krwi 

widzę w tym żałosność 

zdychanie na ceracie w kwiaty 

rośllinę, która nie może się ukorzenić 

tylko po to, by za moment zwiędnąć 

wiem, powinno się przeciąć półmartwotę 

(lepiej ogłuchnąć, niż z uporem maniaka 

puszczać jedną piosenkę 

z gatunku nostalgianek 

pościelówkową balladę bez refrenu) 

ale, cholera, gdzieś zapodziałem nożyczki 

niech dogniwa w spokoju 

piszę to siedząc w rozbitym deloreanie 

z kaseciaka leci Mayhem 

coraz bardziej dociera do mnie, że 

nie da się przenieść w przeszłość 

(black metal, stare auta i miłość 

- leitmotiwy większości moich tekstów 

to chyba niedobrze 

starasz się, człowieku, być poważny 

a wychodzi ci Euronymous pozujący z piwem 

na tle trabanta 

jest takie zdjęcie 

poszukaj w sieci, jak nie wierzysz) 

https://lastfm-img2.akamaized.net/i/u/770x0/58f1ef0850a8494daac9c08f6558f180.webp#58f1ef0850a8494daac9c08f6558f180