Granica

Kto oglądał jak meteoryt chce przekroczyć granice

Wlokąc za sobą warkocz rozbłysku z zaplataniem

Kto pragnie wkroczyć w jasność za którą znikają pylice

Musi na wskroś zapoznać się z ofiarnym spalaniem

Jest taka granica na którą pogrzeb zdąża ulicą

Każdy osobiście jej przekroczenia jest godzien

To co stare pozostawia a nowe trakcje wytyczą

Choćby to była wędrówka przez wodę i ogień

Taka granica obnaża człowieka do szpiku kości

Umie czesać sumienie i ziemskie zważyć treści

Jak stara wieść niesie bez tej egzekutywy jasności

Nie można dotrzeć na niebiańskie łąki miłości