Puste, nadziei pozbawione,

ludzkich pragnień wyzbyte.

Ostatnie twe na pożegnanie słowa:

Bez wysiłku rzucone — `Nie czuję już nic`.

Ostatni twój łyk wody.

Szklanki chwytasz się kurczowo drżącymi rękami,

przeszywa cię gorąc, kogoś na plecach – dyszenie.

Pośród rozbitego szkła zastygasz na ziemi, z czternastoma ranami kłutymi na ciele.

Już nic słoneczny poranek nie wniesie,

Już nic przez twe wywrócone tęczówki nie ujrzysz,

Już nic nie dotkniesz leżąc na wykładzinie przesiąkniętej krwią.

Czy teraz wiesz co znaczy nie czuć już nic?