Przejdź do komentarzyCo los dał
Tekst 9 z 11 ze zbioru: Taka jestem
Autor
Gatunekobyczajowe
Formawiersz biały
Data dodania2020-02-13
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń986

Co los dał


Brak mi sił, żyć dłużej bez ciebie.

Nie chcę ciągle, samotnie się budzić.

Chcę, abyś ze mną, przebywał

w dzień i w nocy, a rano witał,

radośnie mnie.

Zbyt krótko, jesteśmy gośćmi

na tej ziemi.

Nie niszczmy tego, co los nam dał.

Cieszmy się słońcem,

wiosennym deszczem,

soczystą przyrodą,

i mroźnym dniem.

Czas nie czeka.

Życie przemija.

Nie niszczmy tego, co los nam dał.

By, nie żałować, że coś umknęło,

gdy pozostanie,

starość, samotność, strach.

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Niestety, niestety, to nie jest wiersz biały (patrz sugerowany gatunek) - jest na to zbyt blady, wręcz śmiertelnie blady :(

Nie chcę samotnie się budzić;
Choć wokół mnie tyle ludzi,
Kotków, pieseczków i koni...
Ginę w samotni agonii.
avatar
Nie niszczmy tego, co los nam dał,
Wielki-ś ty człowiek, czy też mał!
© 2010-2016 by Creative Media
×