Przejdź do komentarzyNazywam się Anima Mea
Tekst 99 z 176 ze zbioru: Powierszam tobie
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-02-21
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1137

Ta dziewczyna na ławce

jest lekka jak dmuchawiec,

jak gęsi puch zwiewna.

Ma ciało gibkie i jedwab,

i skórzane sandały,

kapelusz złoto-słomiany.


Przymyka oczy do słońca,

a on ma potrzebę naglącą,

aby się przysiąść, zapytać:

- Jak się nazywasz, kobieto?

Jedwab? Puch? Oczy z nieba?

Ach, ciało! Więcej nie trzeba.


A ona: - Anima Mea.

I była wciąż, choć zniknęła.
















  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Aż mi się oczy zamknęły i w głowie zakręciło, słomiany kapelusik, zwiewna sukienka w majowym parku.
avatar
Zwiewna ziewnęła
Na ławce z IKEA
Po czym z culpą mea
Komara przysnęła.
avatar
Idealizacja świata przedstawionego, jego przypudrowane, uszminkowane odrealnienie - to ten nieśmiertelny nurt sentymentalny w sztuce, który zamyka oczy na niedoskonałości i wszelkie brudy ziemskie po to, by nas - Odbiorców jakoś zbajerować, wyprowadzić w pole, oszukać.

I odwrotnie: szarganie wszystkiego, wycieranie buciorów o każdy, ziemski czy nieziemski, temat, wyszydzanie każdej idei - to inna postać tego samego kunsztu: deformacji tego, co J E S T.

To przyjęta przez Poetę konwencja stylistyczna sprawia, że zarówno celowe upiększanie, jak i zohydzanie służą jednemu:

dezinformacji
avatar
Czym jest tytułowa Anima? Męskim wyobrażeniem kobiety /całkiem innym, niż to kobiece o sobie samej/. To żeński odpowiednik męskiego Animusa - kobiecego wyobrażenia o ideale mężczyzny /zupełnie różnym od tego, jakim go widzą mężczyźni/.

W swoich myślach o idealnej Niej i o idealnym Nim bardzo się różnimy. Kobiety w kobietach cenią wcale nie kobiecość, mężczyźni w mężczyznach wcale nie męskość
avatar
Pięknie, leciutko jak puch...jak to dusza :) Pozdrawiam cieplutko :)
© 2010-2016 by Creative Media
×