Zawsze tak namiętny taniec prawdy z myślą kłamliwą (patrz kolejne wersy) to tylko zwykła wszędzie "gupia" gra wstępna,

a co jest POTEM, nikt już żadnych myśli nie jest w stanie pozbierać (patrz konstatacja finalna).

Pytanie w podtekstach: jak to możliwe, że ZAWSZE wszyscy dajemy się na ten patent złowić??

już byłem już chciałem już
było za późno

To inna wersja Mickiewiczowskiego "już był w ogródku i witał się z gąską" zawsze z ręką w tym samym nocniku