sama noszę swoje jestem

wyrażone nienazwane

pytań się spodziewam jeszcze

odpowiedzi pomieszałam

o co możesz mnie zapytać

w tłumie w kręgu w cztery oczy

już wiesz że się wzięłam z błędu

który odmiennością broczył

stałam długo nad przepaścią

nie czekałam na ratunek

obmyśliłam świat od nowa

bez warunków i bez trumien

myśli biegły w moją stronę

wiatr je pędził świt zdobywał

w niebo mogły zostać wzięte

ktoś napisał inny finał

...

tajemnice wypłowiały

i niewarte są milczenia

niepoznana nienazwany

odchodzimy bez imienia