ukołysać cię w cieniu wierzb 

musnąć włosy połysk ułożyć w koszyczek

zatrzeć ślady po sobie 

by nikt nie czekał na odpowiedź

zbłąkany wśród owiec pocałunek 

który zdradza człowieka człowiekowi

skazani na wieczną drogę 

zagubiony wędrowiec

ciągłym głodem zwiedza inne drogi 

kto nas ukołysze przed kolejnym świtem

gdy noc wydaje się być ostatnią 

przystanią przed wyzwaniem

przed życiem przed śmiercią