Zaczęło się! Strefy wolne od LGBT w Polsce, których oficjalnie nie ma nigdzie na świecie będą również wolne od dotacji unijnych. Heh! Legion empatycznie wczuwa się w tych buców, którzy uchwalali wolne strefy od LGBT. Coś pięknego! Ani tęczy, ani pieniędzy. Skromnie, ale po chrześcijańsku… chociaż – papież coś tam marudzi, że LGBT to ludzie, a on nie ma prawa ich oceniać. Ale pisowce jak widać, chcą grypsować na wolności. A na wolności grypsują takie kurwy, co się spruły albo gorzej: nie znają zasad. Kobiet i dzieci też się na wolności nie bije i konwencji międzynarodowych w ich ochronie się nie wypowiada. Wór czeka. Bez dna.

Zachodzę w głowę, skąd się bierze w niektórych ludziach taka wiara, takie przekonanie, że antypisowska połowa albo niech będzie - mniejszość, która wpłaca do budżetu trzy razy więcej środków, niż pisowska większość, będzie w nieskończoność utrzymywać system? I jeszcze pozwoli sobie założyć chomąta w strefie osobistej? Moja patointeligencja nie jest w stanie tego zanalizować inaczej, niż przez fałszywą wiarę i przekonanie. Jedynie na pokaz, podobnie jak z katolicyzmem. Taki teatrzyk przede mną odgrywany. Często mało śmieszny, bo spersonalizowany. Ubogacony fraternizacją. Powinienem reagować jak byk, ale ja preferuję rapier.

Jednakże muszę się zbuntować, przed wyróżnianiem mojej pato inteligencji dlatego, że inteligencja sama w sobie jest patologią. Ona pozwala na pokonywanie barier tworzonych przez patospołeczeństwo. Upraszczając: pomaga wyjść na swoje. Wszystko to, w odniesieniu do komentarza, który znajduje się pod moim poprzednim tekstem.

Jeśli uznamy za inteligencję osoby reprezentujące właściwy obóz polityczny, to tam nie ma patointeligencji. Ani u Ziemkiewicza, który kazał rzucać w siebie kamieniami, tym, którzy nie wykorzystali pijanej kobiety, ani u Wencla, który pisał, że należy wywieźć cały ten kulturalny gnój (niepisowskie elity)  na taczkach, ani u… no właśnie… jakie tam jeszcze nazwiska, bo coś nie słychać o pisowskich elitach, poza tymi, którzy się rozsiedli na stołkach. Może to jedyna sztuka w pisowskim społeczeństwie: siedzenie na stołku? Za opłatą oczywiście. Z publicznych pieniędzy. Moich, twoich, naszych (jeśli to słowo jeszcze ma znaczenie). A urzędnik, to sługa jest. Urzędnik jest dla petenta jak kelner dla klienta w restauracji. Ponieważ człowiek nie ma obowiązku znać przepisów, formularzy, procedur. Jak kelner, bo mu płacisz. Pośrednio, ale płacisz. Ale Ty wolisz być kelnerem. Chcesz zadowolić urzędnika – sługę pierdolonego! Utrzymanka pierdolonego. Dlatego całymi rodzinami siedzą na wszystkich szczeblach administracji. I Cię dymają: swoją nieudolnością, niekompetencją, arogancją, ignorancją, chamstwem. Tato w ratuszu, mama w sądzie, wujek w policji, kuzyn w straży, ciocia w prokuraturze, przyjaciel Henio w sejmiku, jego żonka w urzędzie pracy, a Wituś na dozorze za wjazd na stację benzynową z giwerą. I się kurwa, kręci, nie? W Wałbrzychu, w Grudziądzu, w Suwałkach, w Rzeszowie, w Wąchocku i w każdym województwie. A Ty się użerasz jak pies.