CENZORZY KRAJOBRAZU

Chyba wszyscy to widzieli: Margot, a potem inny aktywista środowisk LGBT zamalowuje sprajem napisy na propagandowej furgonetce. Bo uznali je – dość arbitralnie – za homofobiczne. Ja, czytając te napisy, nie znalazłem w nich homofobiczności. Ale rozumiem, że kłuły ich w oczy, bo promowały odmienne od wyznawanych przez nich wartości. I tu jest chyba klucz do zrozumienia tej sytuacji.

Analogicznie, tylko odwrotnie spolaryzowani, przyglądają się aktywistom LGBT i też pewne rzeczy gryzą ich po oczach. Matka boska w aureoli w tęczy to profanacja? Co jest w tym złego? Orzeł, taki jak z godła, tylko nie na biało czerwonym, ale tęczowym tle – to przecież już nie godło, ale z demonstranta z takim obrazkiem policja wyciąga z tłumu ( to widziałem w Kielcach). Ta msza na jednej z parad to była gruba przesada, ale większość tego co obie strony mówią to po prostu korzystanie  z wolności słowa.

Bo każdy ma prawo do bycia głupim. Zarazem jednak nikt nie ma prawa zmuszać innych do powielania swej głupoty. Ale zarażeni faszyzmem tego nie rozumieją i wierząc w to, że tylko ich prawda jest prawdziwa chcą zmusić innych do jej wyznawania. I cenzurują nasze krajobrazy. Oczywiście po to, by nas chronić przed niebezpiecznymi treściami ( które jednak niebezpieczne są tylko dla nich). Bo te treści są widomym sygnałem na to, że można myśleć inaczej od nich, a oni tego nie chcą.

Ani katoliccy aktywiści, ani Margot nie mają prawa cenzurować mojego krajobrazu. I kiedy próbują to robić moją pierwszą reakcją jest wyrażenie sprzeciwu wobec ich działań. Nie chcę spotykać  cenzorów krajobrazu, a tym bardziej takich jak Margot. Bo jakby się Margot nie nazywała to oceniając ją po czynach mnie kojarzy się z faszyzmem. A oni, zapiekli, usiłują nas spolaryzować, wciągnąć w ten konflikt, bo mówienie w tym temacie TAK albo NIE jest nośne medialnie. A mnie w oczy najbardziej kłuje ten temat i dopuszczenie faszystów do głosu. Jestem dorosły i chciałbym sam dokonywać wyborów.