Wiersz - program poetycki dla współczesnych Poetów drugiego ćwierćwiecza naszego tysiąclecia.

To słowa tworzą rzeczywistość.

Dlaczego?

Bo co nienazwane - to nie istnieje??

Co zrobić jednak z całą masą tych słów, co się wytarły i zużyły /by nie powiedzieć "zeszmaciły"/?

- Pozamiatać słowa rozsypane i usypać z nich kurhanik.

(porównaj ostatnie wersy)

- radzi Poetka.

To przecież dla nas wszystkich czytelny apel, by odejść już od kaszy słów, od poetyckiego jazgotu, który nie tworzy żadnego sensu: z tego, co w rozsypce, utworzyć kopczyk mogiłki - i postawić na tym po prostu k r z y ż y k

Tytuł "Wirusologia" - to oczywiste odwołanie do aktualnej od roku patowej sytuacji globalnej pandemii koronawirusa, w czasie której mnogość komunikatów stoi w jawnej sprzeczności z ich kompletnie niejasnym, coraz bardziej rozsypanym, mętnym przekazem. Nie inaczej we współczesnej liryce, gdzie powszechnym trickiem jest tak pisać, byś się, biedny Czytelniku, w niczym nie mógł połapać.

Jakie rozwiązanie widzi Poetka?

Dokładnie to, co napisałam wyżej: cały ten śmietnik informacyjno-dezinformacyjny zamieść na kupę, wykopać na to wszystko odpowiedni rozmiarami dołek - po czym zasypać piachem i łopatami przyklepać. Na amen

DZiękuję,Emilio. Pięknie to zrozumiałaś, chociaż miałam wątpliwości czy nie zapętliłam się w tym wierszu.
Bardzo mi miło, że mnie czytasz i komentujesz. Fajnie jest być razem.
pozdrawiam serdecznie

Ja odczytuję niepewność .
Też za Emilią ładny poetycki wiersz .
Wiemy że wiemy za mało .