kiedyś rosły pod ścianą tui dwie śliwy

rodziły co roku zrzucały owoce pod siebie

wzbudzając do życia roje pszczół i os

zostały po nich dwa spróchniałe pnie

przez rok krzyczały o życie pędami wyrastającymi wprost z korzeni

ale uciszył je sekator i płyn na chwasty

za garażem gnieździ się jabłoń

nieruchomo zasłonięta cieniem

pewna swej wieczności

pozwala na podcinanie gałęzi

i tylko to chroni ją przed unicestwieniem

na skrawku trawnika miniaturki cisów i świerków

przyrzekały że będą małe

zapomniane uległy zemście

za kilka lat wiśnia podzieli los śliw

donice pełne kwiatów staną dookoła domu

zdążymy nacieszyć się nimi i sobą

zanim pękną kruche tkanki i rozsypią się w proch

na powrót wyrosną pod czujnym okiem

nowych właścicieli