nadciąga noc

na nos  koc 

latarnie nad

ciemnymi ulicami 

króluje strach czai się zło 

nie mam siły by iść 

nie mogę oddychać 

płacę by żyć 

by wolny się odrodzić 

widzę z okna zmartwione twarze 

nie mam siły by żyć w kłamstwie 

zostawcie w spokoju smutek w oczach 

sny nie są jasne

promienie mniej bezpieczne 

nie mam siły by iść 

nie mogę oddychać 

płacę by żyć 

by wolny się odrodzić 

na niebie Bóg

zajrzał w duszę 

płyniemy zagubieni

na bezkresach eter 

nabijam w butelkę słowa 

niech uniesie

nie mam siły by iść 

nie mogę oddychać 

płacę by żyć 

by wolny się odrodzić 

zasypiam z nadzieją 

myślę o kawałku szczęścia 

naciągam noc na nos jak koc 

ciemne ulice za dnia 

nie mam siły by iść 

nie mogę oddychać 

płacę by żyć 

by wolny się odrodzić