Tekst 63 z 220 ze zbioru: To i owo
Autor | |
Gatunek | proza poetycka |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2021-12-27 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 952 |
![](/img/grad_line1.gif)
Ujrzeli i uwierzyli
Spojrzeli na ten żłóbek.
Światło spłynęło w duszę
poprzez otwarte źrenice -
zostało otwarte niebo na oścież,
gdy Dzieciątko otulili miłością.
Przychodząca chwała
osiada aureolą na skroni,
ozdabiając ramiona w anielskie skrzydła.
Ten dar świętości przychodzi do nas.
- Przetacza się przez żłóbek
w miłości łącząc niebo z ziemią.
niebo na oścież
aureola na skroni
anielskie skrzydła
et cetera, et cetera
NIE MOŻE przesłaniać faktu, że np. w Betlejem temperatura w szopce w grudniu spada nocą
- a właśnie wtedy narodziło się Dzieciąteczko -
drastycznie. Średnie do-bo-we temperatury tej pory roku to plus 16 st. C.
Otulanie w tej sytuacji niemowlęcia siankiem kochania i pustostanami pięknych słówek
j e s t
zagdakiwaniem tematu.
A temat ten brzmi:
ILE
NA CAŁYM ŚWIECIE
KAŻDEGO DNIA
RODZI SIĘ DZISIAJ
DZIECI NA SIANKU
??