Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2022-03-21 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 666 |
„książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie”
Zbigniew Herbert „Potęga smaku”
propaganda czynem: w imię wolności
mam zamiar dokonać królobójstwa.
oderwę mu-sobie ten szmaciany łeb
— i stanie się największa możliwa
do wyobrażenia przestrzeń: brak.
pozostanie żółta i paskudna klatka, rozpadający się
kamień. pójdę na rozkurz. na rozkrusz.
(uwaga – wnikam! najlepiej — osłońcie twarze,
pozatykajcie nosy i usta, bo potem będziecie
mnie nosić na i w sobie. a, co tu dużo gadać
— nie będzie to zbyt przyjemne, w końcu
jaki wariat chciałby znajdować mikrodrobiny
takiego kogoś jak ja
w wytrzepinach z ubrań?)
ucieczka z siebie. przed satrapią, jaką w moim
odczuciu jest Powinność. przeciwstawiam się
konieczności Bycia. klik! – i po despotyzmie,
zmineralizowany ja, urocze zwierzątko, powraca
w głąb. rozmywam się, rozwiewam
i jednoczę z Wszechrzeczą.
…a później powrócę, skruszony, skomląc
i scalając się, pospiesznie.
jako przedstawiciel zupełnie innego gatunku.