Tekst 122 z 175 ze zbioru: Powierszam tobie
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2022-04-21 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 794 |
W stareńkim krześle zobaczyłam ludzi
Pili przy stole herbatę
Głaszczę oparcie
Lakier nieźle trzyma
Zdejmuję tłuczonym szkłem
i odsłaniam słoje
Docieranie do ukrytych warstw trwa
Ziarnistość papieru uwalnia zapach lasu
Trzeba dobrać kolor natury
wyostrzyć usłojenia
Zapytać tych od herbaty
czy czuję klimat
pod palcami
Ożywa mebel
prostuje sklejka siedziska
a ja wkładam serce we wzory
Ozywiam stare drewno
Przeżyje mnie z pewnością
stabilnego stelaża
i mocnych korzeni
w każdym włóknie
mebli historię
Bo może tam być
Dziwnie a nawet sprośnie
oceny: bezbłędne / znakomite
Dlaczego?
Ponieważ Anima /emanacja kobiecości/ i jej męski odpowiednik Animus są nieśmiertelne
Chcesz go ocalić?
Wróćmy do korzeni!