podnoszę głos 

w ciasnym  

jak komora serca pomieszczeniu 

rozbierasz wzrokiem kobietę z kalendarza  

ślinisz się na widok morskiej świnki 

w takich jak ty wbijam szpilki 

szary dzień maluje znużenie  

niechętnie uśmiecham się do nieba 

słońca dziś mi potrzeba  

tylko narzekasz  

jeszcze jedna szpilka  

to taka gra chińska receptura  

na gorsze dni 

zamykam się do puszki po śledziach 

przy nabrzeżnych tawernach 

wyciągam wnioski ze starej wersalki 

na desce prasuję wspomnienia 

nic dodać nic ująć 

wystarczy nad stawić uszy i kogoś podpuścić  

wiesz kto co mówi na podwórku 

wbijam szpilkę 

niezgoda kiełkuje  

jak ręką o stół