nie boję się ja to rozumiem 

kiedyś przyjdzie układać się do grobu 

rozkwitanie pachnie wiosną 

w powietrzu czuć prochem 

każde pytanie słowną odpowiedzią 

zabiorę cię nad Wisłę pomyślę 

na przepustce 

na urlopie 

na spacer 

odpowiem na pytania 

zadane przeszłej epoki 

na wodzie baboki 

wrócę z medalami 

oby nie bez nogi 

wokół przestrzeń myśli po głowie 

w okopach zimno i błoto 

krążą ptaki ponad korytem rzeki 

samoloty wysoko 

zrzucają niespodzianki 

świąteczne bombki 

z życzeniami od matuszki 

kołyszesz biodrami wędkarz łowi 

na ławce obejmują się zakochani 

ktoś mierzy do mnie wzrokiem 

odpowiem uśmiechem 

wiedz że wszystko upada 

nie przejmuj się moja rada