Fraszkowanie

Nad głową twórcy wisi miecz Damoklesa

Poczujesz jego ostrze sprawiedliwości

Kiedy nie wykażesz właściwej mądrości

I wtedy uważaj pętaku bo cię obedrą na haku.

***

Jeśli czegoś nie dojrzałem

To przepraszam!

To z pośpiechu ociemniałem

A może własnym zachwytem rażony

Teraz błądzę zaślepiony, zamroczony

Poszukuję wciąż ratunku bom zraniony

Tylko doktor mnie uzdrowi wyuczony.

***

Limeryków mamy krocie wciąż kumkają i rechoczą

Co niektóre siedzą w błocie zahukane i rozbite

Przekrzykują się gromadnie, że na którąś splendor spadnie

Takie głośne rechotanie wzywa wszystkich na spotkanie

Adwersarzy chętnych walki w to włączają się rywalki

Fraszki płaskie i kulawe te opasłe i krzykliwe

Napuszone, hałaśliwe, wszystkie mają prawo głosu

Trzeba zdążyć na spotkanie przecież dojdzie do rozgłosu

I Temida rozbawiona wszystkim chętnie kibicuje

Groźna Eenyo hałaśliwie ciżbie walkę obiecuje

Z boku stoją parweniusze oczekując połajanek

Wokół robi się gderliwie w ogniu walki mały światek

Kiedy wolny sławy stołek będzie istniał ten grajdołek.

J.K.

02.04.2012