Kiedy przeczytałem to mi jeszcze zwisły zmysły - pyszne!

Uważam, że to nie na miejscu.

Walory można rozpatrywać jako nadzieje związane ze zdrowiem. Niesmaczne to.

Może i przeciętne, ale na pewno przyciężkawe.

Dobrze, że ma jej co zwisać. Gorzej byłoby z kuracjuszem.

Medicus, ale ty jesteś obrzydliwie nautralna ;)
Wypowiedzieć się, żeby coś powiedzieć, ale nie powiedzieć i się nie narazić ;) Taka wypowiedź nie wypowiedź.

A temat co najmniej podjęty bez braku jakiejkolwiek empatii, zrozumienia, a już z pewnością z całkowitym brakiem rozumienia niepełnosprawności, jakiejkolwiek wiedzy na ten temat i tego co ludzi chorzy przechodzą, kiedy wyniki leczenia są obwisłe.

Jestem osobą niepełnosprawną i codziennie podejmuję ciężki trud, aby móc w przybliżonym stopniu do normalności funkcjonować. Współczuję też wszystkim, którzy zmuszeni są w celach leczniczych zostawiać pracę, wyjeżdżać do sanatoriów, a po wszystkich podjętych działaniach wiedzieć, że nic się w stanie zdrowia nie poprawiło.

Gratuluję Janko inteligencji. Popis dałeś z pewnością.

Zaskoczyły mnie niektóre reakcje, a szczególnie osobiste zwierzenia. Ambiwalentnie też odnoszę się do kobiecej solidarności lub też jej braku. Przecież limeryk ten nie był spersonifikowany. Natomiast dziękuję winterolmostover za uznanie dla mojej inteligencji. Staram się.

A proszę. Mówię, co myślę, podobnie jak Ty Janko.

Dobrze, że ma jej co zwisać.

No tak... trochę za dużo, ale tutaj pojawia się też pytanie o ironię. Czy autor powinien dodać jeszcze jedną zwrotkę, na przykład z perspektywy kuracjuszki, czy ten "zwis" może odbywać się jednostronnie...?