Bądź człowiekiem dla parasola ;) Hi Hi

Przecudowny, ale ja przy moim zboczeniu perfekcjonizmu, powtórzeń kilku bym się jednak pozbyła.

Chociażby znów kilku "znów" i w trzecim wersie napisała:

ja kolorowe rozkładam swe ramiona

Ale nie bierz tego komentarza do siebie, ja już tak mam w dążeniu do ideału ;-)

Dziękuję Dziewczynko :)

Po zastanowieniu tak bym to zmieniła:

I kiedy dzień przychodzi tobie całkiem smutny
w szarościach i słocie zmoczony stopiony
ja kolorowe rozkładam znów ramiona
nad tobą nad tobą rozochocony

być może to trudna dla innych jest sprawa
z zziębniętymi dłońmi i głową bez nieba
przetaczać się w słocie w kałużach w szarości
wszak mówisz że trzeba że trzeba tak trzeba

a dla mnie ten dzień jest radosny szczęśliwy
choć promień słoneczny mnie wcale nie tuli
weselę się barwą tęczową pod chmurą
weselę się w dzień wszak dla ciebie ponury

ramiona na wietrze falują barwami
ty trzymasz kurczowo parasola przystań
ach słoty te słoty już będą za nami
odłożysz mnie znowu podcinając skrzydła