Tekst 42 z 77 ze zbioru: życiobranie
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2012-09-02 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2131 |

na zabarwione życiem szyby
czas ponakładał rozmazane
dwutakty rąk nietakty słów
i znów z muzyki samograje
powyciagały stare nuty
ze sznurka smyk piłuje dni
gdzies sobie nuty tutaj my
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
To pełne nieefektywnego mrówczego krzątactwa nasze przemijanie?
gdzieś sobie nuty a gdzieś my
(cytat z pamięci - patrz końcowe wersy)
Nieefektywne dreptanie w piętkę - oto ten odwieczny mechanizm Czasu i ten werk.
Każdy sobie tańcuje swoje ulubione kujawiaczki /czy inne hołubce obertasy/, chociaż nuty wcale nie te