Żeby nie było pretensji. Oceniam tylko powyższy tekst, nie natomiast "prawdopodobną" sytuację życiową podmiotu.

Powyższa forma zapisu nie składnia mnie do tego, aby tekst nazwać wierszem/poematem. Określiłabym to na mini opowiadanie. Jeżeli ma to być wiersz proponowałabym inny zapis.

Unikałabym też sformułowań wyświechtanych: odchłań, nicość, odrodzić się...To wszystko już było i wciąż w innych wierszach się powtarza.

Oczywiście bez uszczypliwości polecam przeczytanie poradników pisarskich. Zapewne jako autorka wyniesiesz coś wartościowego dla siebie.

Ach, tutaj też panuje taka dosłowność.

Wszystko już było

miłość i zdrada, i gniew

co nie znaczy, że ludzie współcześni skazani są na milczenie i bezczynność. JĘZYK i SZTUKA są ponadczasowym dobrem wspólnym tak dla żywych, jak i dla umarłych, a

otchłań, nicość i odrodzić się

nie mają - na nasze szczęście - zastrzeżonego patentu, więc śmiało również po nie sięgajmy na chwałę literatury pięknej - i sztuki

Tytułowy drug - to z rosyjskiego serdeczny kompan, przyjaciel. Zestawienie w tym ciekawym - także od strony formalnej - wierszu

dwóch ciał niebieskich: Księżyca z domniemaną planetą /Ziemią/, odległych od siebie o kosmiczną odwieczną mijankę,

z sytuacją osamotnienia lirycznej "ja" potęguje wszystkie te klimaty tym bardziej, że chodzi wyłącznie o 1day (patrz nagłówek zbioru)

Nie jestem pewna, ale być może ten tytułowy drug - z angielskiego - to tzw. dragi, czyli "prochy", po których zażyciu "fantastycznie" się odlatuje i rozmija z ludźmi i realem każdego dnia i "żyje" bardziej BARDZIEJ, niż gdyby to się działo na Księżycu.

W latach 90-tych w Szczecinie przy ul. Szczerbcowej 1 działał - raz w tygodniu od godz. 19:00 i tylko i wyłącznie w czwartki -
tzw. "Powrót z U", gdzie jako wychowawca moich klas VI - VIII uczestniczyłam w spotkaniach z rodzicami dzieci uzależnionych od narkotyków.

Nie znam doświadczenia bardziej psychicznie niszczącego niż owe czwartki