Tekst 2 z 3 ze zbioru: 1day
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2013-02-19 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2506 |
Witaj, którego nigdy nie było.
Utknęłam w czasoprzestrzeni,
gdzie w szczęściu rodzą się paranoje.
Byłeś iluminacją mojego spełnienia.
Nie umieram – chronisz aksamitność mojej skóry.
Pozwolisz mi odejść we własnym natchnieniu?
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Apostrofa do tego, kogo nie ma/choć jest ("Witaj, którego nigdy nie było..." i dalej "Byłeś iluminacją mego spełnienia. Nie umieram - chronisz aksamitność mojej skóry. Pozwolisz mi odejść we własnym natchnieniu?") zadziwia swoją naturalnością. Zwrot twarzą w twarz do Pustki - to przecież ćwiczymy wszyscy na co dzień i na "dzień dobry" wszędzie i od zawsze??
Słynne w śpiewce dziadowskiej "Gadał dziad do obrazu łoj! a obraz do niego ni razu łoj!" pasuje tu jak ulał