Pan Pisalski siedział wygodnie w fotelu, ćmiąc fajkę i cząąc dzisiejszą gazetę. Nagle za dużymi, dębowymi drzwiami rozległ się nieznośny hałas. Pan Pisalski jak strzała wyskoczył z fotela, wpadając do korytaża. Tam zastał Noska, swego psa, skamlącego żałośnie nad rozbitą lampą.  

- Coś narobił, urwisie? - zapytał z politowaniem w głosie 

- Wybacz, mi,  ale tu był kot! Założę się, że pobiegł do kuchni! - odparł pewien siebie pies 

- Kot powiadasz? Zatem chodźmy, zobaczmy, czy wciąż tu siedzi. 

Oo tak! Jestem pewien, że tam jest! 

Weszli do kuchni, a tam... żeczywiście. Biały kotek w czarne plamki siedział na lodówce liżąc łapkę. Gdy spostrzegł właściciela domu, spokojnym tonem, jakby wpadł na herbatkę, zapytał. 

- Jakiś problem? 

-Co tu robisz? - warknął Nosek 

- Oo, nie gniewajcie się za lampę, chciałem po prostu z wami zamieszkać. Wiedzcie, że zostałem wyrzucony z domu. 

- Pod jednym warunkiem! - odparł pan Pisalski 

- Słucham? 

- Nie będziesz podkradał jedzenia. 

- Ależ skąd, jestem pożądnym kotem, nie złodziejem. 

- Zatem zgoda. A co się tyczy Ciebie - zwrócił się stanowczo do psa - masz być miły wobec naszego gościa! 

- No dobrze już, będę miły - odparł z poirytowaniem Nosek.