Przejdź do komentarzypaciorki
Tekst 74 z 255 ze zbioru: stopniowo
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2014-08-29
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2597

zdjęta z krzyża w kurzu 

rozpięta pajęczyna 

urocza niepoznana 

miłość darowana 

 

oddaj młodość oddaj 

co ci po niej śmierci 

nieskończona w czasie 

skończona w boleści 

 

szukam spokoju 

odkupienia  

wiary która szczera 

lecz pełna zwątpienia 

 

kasztanie wyniosły i brzozo 

już w czerwień się stroisz i złoto 

polami jak mysz przemykam 

ciszę w szarości usypiam 

 

z ziemi do nieba 

podnosi się mgła 

miłość drogę zabiega 

i trwa

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Lubię te klimaty. Trochę melancholii, zadumy, refleksji, ciszy. Jeśli jesteś ludziem w tym klimacie, a nie popełnileś tego wiersza pod wpływem kłótni z kobietą i z cholernym kacem, to chętnie poczytam twoje dzieła.
avatar
Można w tym wierszu się zakochać. Jak również w ilustracji :)I po swojemu oraz swoje dodać, gdy szczególnie teraz:

ze źródeł szkarłatów
piją wodolubne klony
dzikie derenie winobluszcze buki...

Aż do wybujałej wiosny :)
avatar
Paciorki (patrz sekwencję miniatur i nagłówek) - różnokolorowe lśniące w świetle koraliki, każdy sam w sobie jedyny, nie do podrobienia
© 2010-2016 by Creative Media
×