Czuję jak płynie Czas 

Na skraju ścieżki zostawiam 

Moje błędy i dziewiętnaście lat 

Należeć tylko do brzasku 

Mając jedynie Marzenia 

I zrobić jeszcze jeden krok 

By mocniej oddalić się od Przeszłości 

Staram się już nie Kłamać 

Zamiast szczęścia wybrać Prawdę 

Mam jednak zbyt wiele Obaw 

Gdy idę po skraju otchłani 

Na drogę zabrałem Nadzieję 

I coraz bardziej puste Serce