skąd mi się wziąłeś, kto cię dał

strojnego w miłość siebie?

nie mogłeś wiedzieć, że to ja i ja

nie mogłam wiedzieć.

może na sercu jakiś bóg

odcisnął ślad i umarł?

zostawił niemoc gorzkich snów,

po których ciebie czułam

całego w środku, jakbyś był

milionem gwiazd na niebie,

na którym nagle zapadł świt

i zabrał noc i ciebie.

zostałeś moim panem nikt,

na wieczność, na ćwierćwiecze.

skąd ty się wziąłeś? powiedz mi,

czy możesz kochać jeszcze?

wszystko już było,jednak bóg

niektórym daje więcej.

we mnie od zawsze, oprócz słów,

krew płynie twoim sercem.