`za` pachnie konwaliami i pyłkami zbóż

przyniesionych do namiotu pod lasem

ma radośnie podkrążone oczy po całonocnym śledzeniu nieba

i nasłuchiwaniu fałszu w świerszcza skrzypcach

słodko brzmi od określeń i zdrobnień

bawiąc się jak lizakiem w ustach

zaimkami dzierżawczymi

ma głęboki oddech

by móc wykarmić tlenem powstający świat

`po` ma głos pewności odbitej echem od witraży

pachnie zjonizowanym powietrzem

wyładowań charakterów

smakuje soczystymi truskawkami na zgodę

ma setki planów na przyszłe wakacje

domek z ogródkiem i wystrój sypialni

bez - smakuje pomidorową i schabowym

ciepłem ust na policzku po porannym rozstaniu

brzęczy piskliwymi głosami wchodzącymi na głowę

i ciszą wtuloną przy wieczornym rozgrzeszaniu dnia

bez słowa wrzuci skarpety do pralki

z uśmiechem wyniesie śmieci

zgrzyta od powszednich ułomności

rozdrabniając je w żart

zestarzeje się pięknie wśród ciepłych ścian

...

gdzieś na boku `pod` nieśmiało śledzi kroki

wieczorami zanosi modlitwy do pełni

odsuwając dłonią kolejne słone paciorki z policzków

innymi znów destyluje ze szklanek śmiech

ucichnie od zgiełku niepilnych spraw

i zeschnie jak niepodlewany na strychu kwiat

a na końcu `od` pachnie zmiętą nocą

i z bólem głowy upadłszy na chłodną pościel

zarzeka się podkreślając przysłówki skrajne

częstotliwości aż zdarte od powtórzeń

zszarzeją wyblakną i zobojętnieją

potem zmieni głos na metaliczny

potem gamę smaków przeleje z ust do ust

aż któryś zapachnie miętą

aż któryś zapachnie konwalią jak `za`

2015.03.17/18 (ndr.)