tak, patrz na desenie ze słów  

rozciągnięte na płótnie czasu  

tak, z niego zrobione zasłony  

w oknach mojego świata  

tak, wykreśliłem mapy dróg  

kroki jak alfabet Morse`a  

wtopiły się w treść

możesz przez nie podglądać  

jak czerwienią się usta  

podane do porannej kawy  

możesz pocierając dłoń dotknąć  

ostre krawędzie rozbitego kubka  

i lepkie rozlane mleko kapiące pod stół  

napełnić oddech zapachem kwiatów w wazonie  

zebranych razem z rosą z przemierzonych pól  

możesz usłyszeć dzwonieniem ciszy  

niesforne opowieści ze świata zabawek

nie szukaj szeptem tylnych drzwi  

wichury anonimów już próbowały  

nie łam klucza pomiędzy słowami  

mam go na palcu lewej dłoni  

nie baw się w akwizytora słodzików  

cukru zawsze mam pod dostatkiem

2015.04.13/14(ndr.)