- Krzysiek! Chodź na obiad, nie będę cię sto razy wołać!

- Idę mamo! Doczytam tylko stronę mojej książki - odpowiada trzynastolatek, chowając smartfon pod materacem. Chłopak schodzi po schodach, kapcie zsuwają mu się ze stóp. Głośno stąpając po świeżo umytej podłodze wchodzi do kuchni.

- Krzysiek... - zaczyna mama. - Za 3 dni kończą się wakacje. Powinieneś znaleźć sobie jakieś kółko zainteresowań, nie będziesz siedział w domu jak w zeszłym roku.

- Mamo, nie - protestuje chłopak. Mówiłem ci, że na dodatkowe zajęcia zapisują się sami debile.

- Krzysztof! Jak ty się wyrażasz?

- Po prostu nazywam rzeczy po imieniu.

Mama marszczy brwi.

- Telefon...

- Co?

- Daj mi swój telefon!

- Jak już to smartfon... - odpowiada chłopak. Zabiera talerz ze stołu i zanosi do zlewu. - Nie mów mi jak mam żyć.

- Myślisz, że nie wiem, że chowasz go pod materacem? - ripostuje mama. Krzysiek blednie, chowa ręce do kieszeni, po czym znowu je wyciąga, wyraźnie zaskoczony usłyszanymi słowami. - Grzebiesz mi w pokoju? - krzyczy. - Muszę wiedzieć co robi moje dziecko. - odpowiada mama. Łapie syna za ramię. Ten wykręca się, biegnie do przedsionka i bez słowa wychodzi z domu. Mama Krzyśka - czterdziestoletnia kobieta, blondynka, odprowadza swoje uciekające dziecko wzrokiem.

...

- Ale słodko wyglądasz w tym garniturze. - stwierdza mama Krzyśka, poprawiając sterczące ,,kudły` syna. Układa jego ciemne włosy, podziwiając przy okazji jego sylwetkę. - Przystojniak z niego. - myśli. - No, może odrobinę za chudy. I ten orli nos... Za tatą. - Uśmiecha się patrząc na zdjęcie swego męża na parapecie. Na fotografii uśmiecha się wysoki, szczupły brunet.

- Słodko? - odpowiada Krzysiek? - Koledzy pękli by ze śmiechu. Mam nadzieję, że wszyscy wyglądają tak idiotycznie.

Kiedy on zmądrzeje? - myśli kobieta. - Idź bo się spóźnisz. - mówi i odprowadza syna do drzwi. Zamyka drzwi na klucz, idzie do góry po schodach. Otwiera okno w pokoju Krzyśka, bierze pranie z suszarni. - Co mi się tak w głowie kręci? - pyta sama siebie. Robi krok naprzód w kierunku pierwszego stopnia. Zawroty głowy dają jej się wyraźnie we znaki. Kobieta przytrzymuje się poręczy. Robi jej się ciemno przed oczami. Mdleje. Bezwładne ciało osuwa się ze schodów.