Tekst 17 z 34 ze zbioru: poezja
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2015-08-29 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1769 |
Tak przykro
Tak przykro gdy bliscy odchodzą
A serce rozdarte płacze
Do nieba ? Czy w piekieł otchłanie
A któż wie , gdy umrę zobaczę
Tak przykro gdy żegnać się trzeba
Łzy z oczu ukradkiem spływają
A myśli tak czarne jak heban
Głos w gardle z żalu ściskają
Tak przykro w cmentarnej alei
Nad rozkopaną mogiłą
Żegnać bez cienia nadziei
Osobę tak sercu mi miłą
Tak przykro , tak bardzo mi przykro
Że żegnać już Ciebie muszę
Wierzę że Pan na niebiosach
Przyjmie do siebie Twą duszę
oceny: bezbłędne / bardzo dobre