Bardzo mądry i niezwykle aktualny tekst. Natomiast do trzeciej strofy od końca dam komentarz w postaci rymowanej:
Tępawy uśmiech, mentalność kreta
to prezydencka jest etykieta.

Nic dodać do Twego komentarza, Janko.

PS. Zmienię lekko przedostatnią strofę na:
Historia się z nami wciąż droczy,
raz jednych, a raz drugich
na cokół pomnika wtoczy.

PS.2. I jeszcze jedna drobna zmiana, której, niestety, nie wprowadziłem przed wysłaniem, w 3. strofie, w 3. wersie:
"jaką miał wtedy tablicę, przypomnę".

Najnowsze pomniki jak krasnale w ogródkach,
tu duda, tam trąba, lecz żywotność ich krótka.


:)

"A my, Polacy, my lubim pomniki."

Piórko, Polska już normalnieje.
Jeszcze tylko jedno pokolenie... :)

Ja zaś, Marianie, miast figur na pomniki,
wolałbym na nich stawiać myśl ludzką -
ogień, lemiesz, książkę, silniki...

Komentuję bo wiersz ten jest syntezą a nawet symbolem dość częstego sposobu myślenia .

Przypominam że mieliśmy rozbiory oraz różne epoki nam NARZUCONE ! Należy więc podzielić pomniki własne od obcych jako czynnik dzielący na prawdziwe i fałszywe.
Przypominam też że jak wskazuje historia,- Polska jest pod specjalną presją służb obcych mocarstw. Było tak w XVIII to jest i tymbarskiej teraz. Więc powinniśmy mieć wolę uczynić wysiłek by oceniać ludzi , idee lub procesy jako Polskie lub obce. Sumując więc podkreślam profanację w stawianiu w jednym szeregu obcych i własnych bohaterów jako naturalny bieg rzeczy.
Dlatego ujętą w tym wierszu refleksję przypisuję nieświadomemu rolnikowi z XIX wieku. Dość typową postawę w tamtym czasie. Dlatego ten wiersz jest też dowodem jak ważne jest obecnie odrodzenie wolnej myśli narodowej. Podobnie jak w 1918 r. By chłopom się nie myliło kto czyj jest . ;-) Pozdrawiam z szacunkiem - mimo wszystko.

Mniemam, Rozarze, że niezbyt zrozumiałeś wiersz i jego przesłanie. Chyba że porównujesz mnie do "nieświadomego rolnika z XIX wieku" (dopowiem, że nie używano wtedy jeszcze pojęcia "rolnik", tylko chłop). Pokazałem, jak zmieniają się postaci w historii i ich pozytywna lub negatywna ocena w czasie.

Różnimy się poglądami ale, pozostając przy swoich, ważne abyśmy potrafili dyskutować nie obrażając się wzajemnie. Widzę światełko.

PS. (Już nie do Rozara, ale ogólnie): w pewnym miejscu mój wiersz został odebrany przez komentującego jako "komunistyczna propaganda" :) To był dopiero "poziom" wiedzy historycznej oraz umiejętności zrozumienia i interpretacji wiersza.

Dużo tu do zamyślenia. Ciekawie. Pozdrawiam ciepło.

Kto choć trochę historię Polski zna, nie trzeba mu tłumaczyć. Do zamyślenia - na pewno.
Również pozdrawiam, Nonkorfomistko.