Przejdź do komentarzyprzeszłość
Tekst 53 z 65 ze zbioru: Ten świat
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2016-02-23
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2301

myślałam że się już skończyło

adresy wyrzuciłam wszystkie

kto kim był

dlaczego wierzył

i kogo upominał

na wieki wieków odszedł

cień za cieniem


ale znów odkopano groby

i trupów swąd

rozszedł się po świecie


co powiemy dzieciom

ze zniechęceniem kręcącym głowami


były mity stały się snami

a sny w lustrach przejrzały się

wiernie

twarze  w nich rozpoznane

oplecione w ciernie


kto zrozumiał musiał przysiąc

tylko raz mógł być sobą

milcząc

  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
"Swąd" kojarzy się głównie ze spalenizną; przy odkopanych grobach, to te (nieskremowane) "trupy" gniją. Dlatego podmieniłabym na "trupów rozkład".

:)
avatar
Bardzo dobry wiersz:) Tutaj Befana ma rację , może to rozważysz?Pozdrawiam :)
avatar
Ciekawe,przekonujące co do treści i formy refleksje. Pęknięcie, które boli. Pozdrawiam
avatar
Ciekawy wiersz, dobrze napisany. Pozdrawiam.
avatar
Jak mawiał św. Grzegorz - ,,tylko prawda jest ważna "

A wam
Prawda umarła
Prawda męczyła ciążyła
Bo jej nie chcieliście

Dlatego takie zaskoczenie
- a przecież wołaliśmy
że zdrada i fałsz .

Tylko wtedy byliśmy oszołomami
, moherami , idiotami
i Bóg raczy wiedzieć
kim jeszcze
okrzyknięci zostaliśmy


Choć wiedza nasza
była na wyciągnięcie ręki
to wy chwaliliście wówczas
szaty nagiego króla

Kto był w tym tłumie
niech rękę podniesie
w akcie odwagi i skruchy

Za grymas obrzydzenia
Do słowa mego
© 2010-2016 by Creative Media
×