Bardzo dobry wiersz. Zrezygnowałbym tylko z rymu (pewnie przypadkowego) złudzenia – ostrzeżenia.

Zdefiniowanie samego siebie, rozpoznanie, kim się jest,

wymaga pilnej i bacznej obserwacji

- najbliższych krewnych we własnej rodzinie;
- znajomych z kręgu sąsiadów;
- szkolnych rówieśników;
- tzw. kolegów w środowisku pracy;
- ludzi ze świata kultury

etc., etc.

i, niestety, dla większości z nas wymaga dziesięcioleci kolejnych "przymiarek".

Rzadko już jako 3-latek wiesz, K I M jesteś. Tak było np. z genialnym Leonardo da Vinci, Amadeuszem Mozartem czy Magnusem Carlsenem.

Niektórzy dopiero na starość odnajdują s w o j e miejsce w świecie - i powołanie

Wybór między ja a ja

(patrz nagłówek i tekst)

to droga od Matki /z którą każde niemowlę utożsamia się często nawet 2-3 lata/, przez "Panią"/"Pana" w szkole, po szefa/bossa czy Guru i Mistrza w finale.

Droga ta bywa

albo samodoskonaleniem,

albo samozatraceniem

Aksjomat

nikt nie jest doskonały

(vide tekst)

jednych zagrzewa do systematycznej pracy nad sobą,

zaś innych - do bycia pionkiem i do flaszkomanii

Największy problem z samookreśleniem mają egotycy.