poruszam przed sobą powietrze 

lakonicznie pustosząc 

ulice z charakterów 

ot horyzont rozproszonych rozmów 

i wcale nie musisz mnie lubić 

wystarczy że przychodzisz 

jak ciepły przypływ bezdomnego ognia 

puste muszle zacumowane na plaży 

przestrzeń którą wypełniam sobą 

odległość rzeczy 

i bliskość słowa