Oszczędzanie limuzyn przez ich stłuczkiwanie - kolejne feste nas w bambus kiwanie :)

Wszystko wybetonować,posadzić drzewa uginające się pod ciężarem ciężarówek nawet,same leszczyny.

Satyra satyrą, nie wszystko jednak prawdą. Olszyny rosną na terenach podmokłych, razem z topolami osikami, więc na prywatnych działkach raczej ich się nie uświadczy.Pożytek z nich raczej niewielki, no może dla bobrów?
Z bukami - mniej więcej podobnie, tzn, w sensie ich obecności na tychże działkach.
Drzewo bukowe rzadko pojawia się na aglomeracyjnych prywatnych posesjach, chyba że na sprywatyzowanych skwerach czy w parkach? Ewentualnie na parcelach podmiejskich. Tam już taka groźba, i to realna, istnieje. Właściciel usunie drzewa, sprzeda np. pod budowę czegoś tam...
Jednak mniej więcej dwa lata temu, jeszcze bez Szyszki, w moich okolicach, gdzie mieszkam, poszły pod topór kilkudziesięcioletnie dęby. Z działki nabytej przez dewelopera.
Koniec warszawskich złodziei z Ratusza (prawie) bliski, więc pozostawiają po sobie spaloną ziemię...
Nie oceniam wierszyka, ponieważ w tym wypadku nie ma co oceniać. Bo ani to śmieszne, ani specjalnie "wybitne".

Dobrze utrafiłam z tą "spaloną ziemią". Drzewa zostały zniszczone na ul. Nowogrodzkiej; na Nowogrodzkiej mieści się siedziba PiS-u, a działka należy do dewelopera...
Głową sobie pokręć, kiedy uprawiasz "Optymisto" rodzaju twórczość. Głową...
Bardzo to tragiczne, jednak jak przeglądam to swoje "ekologiczne archiwum" widzę, że my głupole - zachwycający się takim lub innym (pospolitym) - krajobrazem nie znamy dokładnie jego bliższej albo dalszej przyszłości :(
Prywatna własność ulega ciągłym zmianom. Bo tam, gdzie np. kwitnie rzepak, może się okazać, iż za pół roku stanie jakaś stacja kontroli pojazdów, motel lub prywatna (letniskowa) chałupa...

Świetna satyra i niestety aktualna.

Panu Hardemu odpowiedziałam pod jego satyrką.
Mam nadzieję, że mój komentarz nie zniknie. Zostałó napisany na temat. Oraz z wyczuciem tego tematu.

Kiedyś bawiłem się w ochronę przyrody i między innymi z tego powodu ukończyłem studia podyplomowe ochrony i kształtowania środowiska w SGGW-AR w Warszawie. Przez wiele lat byłem strażnikiem ochrony przyrody i kierownikiem grupy terenowej SOP. Miałem nawet uprawnienia do nakładania mandatów karnych w postaci grzywny (potwierdzane na początku każdego roku). Byłem też członkiem władz krajowych Ligi Ochrony Przyrody. Doceniono nawet tę moją społeczną pasję, gdyż zostałem uhonorowany "Medalem za Zasługi dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego", medalem "Zasłużony dla Ochrony Przyrody" i "Złotą Honorową Odznaką Ligi Ochrony Przyrody". Z czasem jednak zacząłem czuć się intruzem niechcianym przez władze, a nawet szkodliwym dziwadłem. Ale kiedy żądano ode mnie, bym płacił bilety wstępu do wrocławskiego Ogrodu Botanicznego oraz na tereny wodonośne wrocławskich wodociągów, jeżeli chcę tam patrolować, to z tą zabawą dałem sobie spokój. Cieszę się natomiast, że wychowałem swoje dzieci, a pośrednio również wnuki, w poczuciu szacunku do przyrody. No i posadziłem na pewno tysiące drzew, ale szyszkowata ustawa doprowadziła już do wycięciu kilku z nich. Ze zgrozą patrzę na to, co się dzieje.