W mocy brzozy

Jak dwa razy dwa

sadystą bywam

perwersyjnym a

Jestem impulsywny

Ostatniej wczesnej wiosny

Klękałem u stóp

dorodnej brzozy

I to

niejednej biednej

I to nad Bałtykiem morzem

Jak sto lat temu jedynie

mój dziad na Wołyniu

Wierciłem w ich brzuchach

otwory spore

I jakieś moce z nich wysysałem

pod postacią soku

Może przez te otwory

jakimś zostałem

potworem bo Co

przez te moce dobre albo złe

i kto to wie

co to co chwilę kap kap kap

Jakby złap mnie złap

każda kropla woła

A ja je do dzbanka i

piję do dna

Bo jak trza to trza

Zawsze szukać dna

Czy moc dobra

czy zła Niech płynie

do