Tytułowe "dwa w jednym" guarana i (u nas zapomniana) oskoła - to odwieczne mądre ludów ziołowe sposoby na rewitalizację podupadających sił i zdrowia. Wiosenne w treści wiersza "klimaty" pięknie korespondują z nagłówkami tak utworu - jak zbioru, a statyczność opisu pejzażu ściśle się splata z dynamiczną "akcją" i "siędzianiem", bo przyroda aż kipi tutaj potencją, co zresztą wymownie podkreśla natłok czasowników i odczasownikowych imiesłowów w każdej strofie. Ni guarana, ni ta oskoła nikomu nie są tutaj już wcale potrzebne, i Natura sama działa jak najlepszy afrodyzjak

świeżo ogolone /elegancko pod muchą/ skowronki wyznaczają siedliska romansów /tak własnych jak i ludzkich/
wszystkie wzgórza ogarnięte kwiatową fontanną
rozcieńczają strukturę materii

/i dalej już wchodzimy w refleksje ogólniejszej natury/

ktoś kształtuje nasze postacie
żeby spełnić jego /swój/ zamysł

Ten tak słoneczny optymistyczny świat wiosny pointują filozoficzne gorzkie w finale frazy

Jeśli Absolut istnieje
liczę na jego wielkoduszność
napisałem list sanskrytem
/więc na pewno/ zrozumie
Albo zamieni /nas/ w dwa słupy soli
/nawiązanie do motywu ucieczki Lota i jego żony z Sodomy/
nikt nie obejrzy się za nami