z samotności świata

pustkę wyssało twoje istnienie

tunelem hermetycznym myśl prowadzi

światło coraz śmielej

do miejsca z którego się nie wraca

ponad światem

gdzieś ponad wysokości miarą

istnienia dwa cieniem splata

pustka chowana w rękach z tyłu

lecz ona była i trwać będzie

w umysł wpisana przez filozofów przeklęta

czasem tylko zmienia właściciela

lotem bumerangu wraca