Tekst 34 z 200 ze zbioru: Etos pielgrzyma
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-11-19 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 2115 |
Wyprawa
Gdzie Ostrej Bramy promień dotyka
A człowiek chce poznać jasne szczyty
Z dzwonów kościelnych płynie muzyka
Pątnik w znak łaski został zdobyty
Krzyż na przedzie prowadzi w zgodności
Wcielać intencje jako sponsorzy
Kiedy odcisk wedrze się na włości
Wtedy lekarstwo pokory tworzy
W zenicie uczta. Anielska wizyta
Wraz z kadzidłem lecą glorii pienia
To dar. W nim wartość serca ukryta
Dla przyjaciela, doza do zbawienia
jest Ostra Brama, są jasne szczyty i dzwony kościelne, jest pątnik, krzyż na przedzie, są sponsorzy, odcisk wdarty na włościach (??), jest lekarstwo pokory i uczta w zenicie, jest anielska wizyta z kadzidłem i są pienia,
(patrz tekst)
niestety, niestety, NIE MA nawet n a j m n i e j s z e g o śladu samego Boga, który jest sednem sedn poezji religijnej.
(patrz np. liryka ks. J. Tischnera, ks. J. J. Twardowskiego czy Karola Wojtyły)
Jak nazwać przestrzeń, w której są istne góry i stosy gadżetów i fetyszy, ale kompletnie nie wiadomo, j a k i e m u bogu służą, BO GO tam wcale nie ma??
Wielbienie bram, dzwonów, świątków i pątków jest bałwochwalstwem
i z chrześcijaństwem NIE MA żadnego zasięgu.
Wielbienie (...) PĄTNIKÓW
Etos pielgrzyma
(vide tytuł zbioru)
zakłada prymat nie pielgrzyma, a
B o g a