Przejdź do komentarzy'Wyznanie zakochanego'
Tekst 3 z 8 ze zbioru: O wszystkim i o niczym
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-01-18
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1255

Czasie, skróćże wreszcie me cierpienie!

Daj mi spełnić me marzenie!

I w rozmowie daj natchnienie!


Sens życia cały znika,

Kiedy widzę ją we łzach,

Kied myślę o tym, że ją zraniłem,

Kiedy myślę o tym, że ją straciłem.


Ona - jak kwiat bezbronny na łące.

On - jak ogrodnik ją kochający.


Kwiecie mój drogi,

Wyzbyj się złości,

Przyjmij ten dar mej wiecznej miłości!



(Wiersz napisałam gdzieś w 2 - 3 klasie gimnazjum, więc rozumiem, że jest nie doskonały. :) )

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
znakomity w swojej wymowie i w wyrazani uczuc
avatar
Dwie apostrofy w jednej miniaturze. Ta pierwsza do czasu, który skraca cierpienia i spełnia marzenia, tym bardziej niezrozumiała, że to nie on - czas - ją zranił, aż tonie we łzach. Ta druga, do kwiecia drogiego... żeby się wyzbyło złości. Jak to mówią, "kowal zawinił, ale powiesimy Cygana!"
© 2010-2016 by Creative Media
×