W miesiąc wieczności

Januszkowi

W zwierciadle ciszy

Co bez lęku

Zawładnęła czasem…

Kochać szeptem

Głosem zroszonym

Rysowanej jutrzenki

Trudy nocy i dni

Zlane w całość

Świadczą blaskiem, a teraz:

Przydrożne cienie

Zagasły wiatrem

Który uwiódł słońce.

Kiedyś  trele

Budziły

Delikatnością puchu

Lecz anielskie laudy

Koją obietnicą…

Wieczność  łka.