Dziękuję, Musbron :)

Dym z papierosów, zazwyczaj mnie odpycha. A tu ...

Mikesz, tu tylko słowa, bez odbioru realnego wrażeń zmysłowych... :) Zatem nie muszą te słowa wzbudzać awersji. Dziekuje za ocenę :)

Bardzo dobra poezja :)

Befana, bardzo mi miło :) Dziękuję :)

Świetny warsztat! Gratulacje wielkie! :-)

Piotr, serdecznie dziękuje. Miło mi :) Zobaczymy jak będzie dalej, w miare mojego publikowania tutaj :)

Bardzo oryginalnie, czytelnik porusza się na różnych poziomach obrazu. Inny punkt widzenia.

Lilly, bardzo Ci dziękuję :)

Zawsze mówiłam,że poeci posiadają wizjer,który powoduje,że wiedzą i widzą to,co jest niewidzialne,wiersz jest genialny,myślałam,ze to kolejny przekład jakiegoś wielkiego autora.
oKAZUJE SIĘ ŻE NAZYWA SIE GRUSZKA?
No i mówię o tym,że kiedy się krtań rozchwyci pośród dymu,to już może tak pozostać-idzie rak.Kiedy się człowiek uchwyci zielonych płuc,wierszy,tym,co oddycha i odpycha od siebie to,w czym się dusi-wówczas i krtań oraz pluca pozostają w lepszej kondycji.To ludzie ludzi ratują,lub BÓG.Jednak trzeba mieć jego wiedzę.

Spytam o warsztat-czy wg niego wiersz jest pisany,czy pod wpływem natchnienia,muzy,lub prozy palenia?
Mieć czy być -to odwieczne,albo bez przesady wieczne od czasu spiżu wśród ksiażek pytanie-da się palic papierosa do połowy aby go wyrzucić w miejscu stycznym?Chyba tylko dlatego,aby być.chociaż przez chwilkę wbrew sobie?a tu już wchodzi tylko w grę sama gra,ponieważ prawdę się odchorowuje,kto nie pali,ten nie pali.

Anettula, nie należy dymu papierosowego odczytywać nadmiernie wprost - na nim zbudowany jest kontekst liryczny, sytuacja liryczna. Świat uczuć, emocji, nie powinien być nazywany - powinien byc (wg mnie) odczuwalny poprzez kontekst właśnie (sytuacje liryczną).
Dziekuje Ci za skomentowanie. Pozdrawiam :)

Cześć, gruszko. Pierwszy wers porusza bardzo. Całość "jednoznacznie niejednoznaczna" tak to nazwę. Pozdrawiam Bajka37

Wiesz gruszko-sytuacje liryczne są zaskakujące.

Rozpalanie namiętności,czy zmysłów ,rzecz jasna w ogóle nie wiąże się z papierosem.Piszesz doskonale.

Bardzo Wam dziękuje :)

Swietny wiersz.Pozdrawiam

Bardzo dziękuje :)

Palenie - jak całopalenie; nieuniknionym jego finałem wszędzie i zawsze są puszczane na wiatr z dymem popioły.

Paralele wzajemnie dopełniających się obrazów: miłości, śmierci, spalania, tlenia, wróżenia z popiołów, poświęcania komuś, palenia i puszczania z dymem wszystkiego, własnego zdrowia i cudzego życia - mienią wiersz milionem znaczeń.

Swojsko brzmiące, rdzennie nasze neologizmy w tej poetyce leżą u samych zródeł najczystszej polszczyzny - rozumieją się same przez się, nie potrzebując żadnej translacji na nasze.

Liryka podniebnych lotów

O czym tu mowa? O jednym wielkim rozczarowaniu:

liryczna Ona powierszyła Jemu połowę całej siebie

za wysoką cenę
i światu za nic

a tu klops!

Facet tą całą miłością parę razy się sztachnął, po czym zgasił peta - i żegnaj, Fela!

Dobrze, że się zwierszyła - rozniosła po frazach.

Bardzo dobrze zrobiła! To Jego - nie Jej - strata

To liryka miłosna z gatunku tych mrocznych, jakie śpiewała wielka diva paryskiej ulicy, dawno zapomniana Edith Piaf