Tekst 7 z 231 ze zbioru: Dialog na dwa krzesła
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2018-04-02 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1758 |
(mojemu śp. Tacie - w kolejną rocznicę...)
pięć razy po dziesięć
dłoń skrupulatnie przelicza
powtarzalnie znajomo
za smutek
za radość
na chwałę
ku pamiętaniu
bez końca i szeptem
dokoła do nieskończoności
palce i wargi w harmonii
precyzja ruchu i słowa
po trajektorii pętli
za smutek
za radość
na chwałę
ku opamiętaniu
Czas leci, żyja wspomnienia - dobra pamięć.
Pozdrawiam
oceny: bezbłędne / znakomite
Pozdrawiam, Befano.
oceny: bezbłędne / znakomite
w zapamiętaniu
ku pamiętaniu
ku opamiętaniu
(patrz tekst, dedykacja i wszystkie tytuły)
wprowadza nastrój niegasnącego buntu i wiecznej niezgody na podobną NIE DO PRZYJĘCIA stratę.
Kto nadal siedzi na jednym z dwóch krzeseł?