Tekst 113 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-04-11 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1988 |
Moc wiary
Wiaro!
Ty znasz istniejącą niemoc,
Więc wzmocnij swoją wszechmocą
Niech więcej nie panuje przemoc
Stoczmy bitwę z niecną nocą
Niechże wszystkie chwyty życia
Wzbudzą się jak grajka dusza
Myto zbierając dla wsparcia
Do krzywego kapelusza
Wiaro!
Bądź naszą metamorfozą
W ostatnim akordzie życia
Z kokonu wskrzeszoną muzą
Zagraj na skrzydłach wyklucia
W przesłodkie preludium słońca
I na skrzydłach upojenia
Nieś na złote wyspy wieńca
W wolny firmament zbawienia